Naar du ein gang...

Det maatte jo skje ein gang, men naar det naa har skjedd e eg redd det oeke sjansen for at det kan skje ein gang te. Eg har mista mobilen min. I Puerto Suarez, samme dag som me sto opp klokkaa 5 for aa staa i koe for aa faa tag i billettar te the train of death. Foelelsen e saa rar, borte vekk. Uten at eg har merka naagen ting. Tvile paa at ann blei stjaalen, eg har nok bare lagt ann fra meg ein plass. Enten i billlettlukaa eller paa ei internettsjappa. Torhild har heller ikkje naagen mobil som fungere, saa naa staar me ganske bart.

Saa det va ein bra start paa 2 og ein halv maane te i Bolivia. Me har blitt aldeles skjemt vekk i utlandet. Vanvittig god mat, gode hygeniske forhold og bussar som gaar paa tiaa. Det e saa utruligt store forskjellar mellom landaa, Bolivia har saerpreg. Ein kan lukta at ein naerme seg paa avstand.

For aa spara penger har me brukt ganske lange tid paa heimreisaa. Fra Rio de Janeiro brukte me 28 timar paa buss te den bolivianske grensaa. Framme i foer nevnte Puerto Suarez maatte me venta ett doegn paa aa komma oss me ett tog som tok 21 timar. Strekningen e egentlig ikkje saa lang, men toget gaar bare i 40 km i timen. Naa e me i Santa Cruz kor me ska drikka litt juice aa spisa litt godt foer me reise te Cochabamba med nattbuss.

Eg satt aa tenkte i nattaa, paa toget, at viss det komme ei sorte enka naa saa doer eg (faar ein ikkje behandling innen 4 timar har ein ingen sjangs). Det e ein ganske lammande tanke naar du ser alle mulige slags insekt krypa inn og ut av vinduet som e vidt aapent fordi det e saa varmt. Men eg sov godt, som vanligt, aa endte bare opp me ett par nye, forhaapentligvis ufarlige myggstikk.

Bussssss...

Me e naagen tutler paa aa ta valg. Det resultere i ein del fram aa tebage me buss aa ein del stirre-ut-i-loftaa pausar for aa sleppa aa gjer naage. Me e paa grensaa te Brasil me naagen fossefall aa proeve aa faa naagen te aa kjoera oss te Rio. Eg har forresten faatt ein liden ting for det der me buss. Di e saa utruligt fine, aa derfor (logisk nok) sinnsjukt goe aa sova i. Paa sist tur blei me servert vin i steppglas og karamellpudding i tillegg te at me fekk baade puta og teppe. Aircondision, ah eg droemme om desse nettene naar eg ligge i oeverste koyseng paa ett 8 mannsrom. Lure paa koss bussen blir i maaraa. Debe ser bueno.

Visste dokk at Torhild lige aa gaa i matbutikkar aa sjaa paa maden, gjerna i timasvis? Hm, det har vertfall eg erfart.

(Klokkaa e halv ti aa det e oppimot 30 grader i rommet. Kveldens oppgava bler aa styrta ei 2 litars flaska me vatn.)

C og A

Som hu sa Margit, Buenos Aires e ein slags blanding av London, St. Petersburg aa Paris. Store gater aa bygningar, litt avstand aa mange mange mennesker. Eg har saa utruligt mange bilder i haave mitt naa. Ein mann som gjer fra seg temmeligt aapenlyst i ein park, ett tvillingpar som jage duer, ein gammal og ein ung mann som sove sammen paa graset. Aa ikkje minst Torhild i ivrig tangodans i gadene.

Me har vert her i 5-6 dagar, saa naa har me flytta ud av hostellet aa vente paa baat te Montevideo. Der ska me bada aa slappa av. Det e utrulig gudd me sommarferie to ganger i aaret, savne isje vinter. Men salte saa eg svir paa bagen, eg savne aa isje gjer det. Mauraa i parken paa siaa av busstasjonen bide nesten liga gale som di i Sogn og Fjordane gjorde daa eg sette meg i ei tua paa blaaberjakt her om sommaren. Vel, saa lenge, saa vel. Glede meg te di neste dagane aag eg.